Die Zauberflöte

Die Zauberflöte Net voor de kerstvakantie maakten de volwassen leerlingen AMC een uitstap naar de Vlaamse Opera van Antwerpen waar Die Zauberflöte van Mozart op de affiche stond.
Het was een beklijvende ervaring, zeker als je de eerste keer in een echt operahuis een opera meemaakt. Zo blijkt uit het verslag van Paulien Ceyssens, één van de jongste cursisten.


Zaterdag 15 december stond voor de volwassen leerlingen AMC een grootse afsluiter van hun module op het programma: de opera ‘Die Zauberflöte’, met prachtige muziek van Mozart en het libretto (wij AMC’ers weten allemaal wat dit is) van zijn vriend Schikaneder. Het verhaal is u allen wel bekend, over de knappe prins Tamino die zijn prinses Pamina moet redden uit de armen van Sarastro, en dat samen doet met de rare Papageno, de vogelvanger van de Koningin van de Nacht.
Na de voorbereidende lessen, waaronder een bezoek van Piet Convents, medewerker van de Vlaamse Opera, een interessante film van Ingmar Bergman en uitleg van Rose-Marie zelf, waren we er helemaal klaar voor.
Met grote verwachtingen trokken we naar Antwerpen, allemaal erg benieuwd naar de uitvoering van de regisseur, naar de kostuums, … Ikzelf keek vooral uit naar de alom bekende aria van de Koningin van de Nacht, u kent deze wel, die hele hoge.
Het verhaal achter de opera schetst een sprookjesachtig beeld, maar de interpretatie van regisseur David Hermann was verre van sprookjesachtig. Hij heeft gebruik gemaakt van moderne ruimtes, zo was het Rijk van Sarastro geen Tempel van wijsheid, maar een boerenhutje. Prins Tamino was geen vorstelijke, dappere, sterke prins, maar een gewone man. Sarastro was geen wijze opperpriester, maar een landbouwer. Pamina was geen prachtige prinses, maar eerder een gewone dame.  Het begon met de prachtige ouverture, die meteen de hele zaal mee had; de rest van de muziek is natuurlijk ook prachtig.
Het is een hele fijne, verrassende avond geweest. Het verhaal door de ogen van David Hermann is zeker niet alledaags, ik denk dat we allemaal eerder iets lief en sprookjesachtigs hadden verwacht met de klassieke kostuums. Maar we konden dit ook zeker smaken, daar we het misschien ook leuk gevonden hadden als het wat sprookjesachtiger geweest was. Toch waren de meningen eigenlijk allemaal vrij positief; niemand had zich hieraan verwacht, het was wel een gewaagde interpretatie van de regisseur. Het was een hele ervaring, verrassend, prachtig muzikaal, soms adembenemend (ik denk aan de aria van de Koningin van de Nacht), en vooral fijn om eens in het echt gehoord en gezien te hebben!